Een week geleden vierden we onze tweede verjaardag. Twee-derde door de gevarentunnel van de startups. Zesenzestig procent op weg naar overleven op de lange termijn. Honderd procent op weg naar het brengen van positieve verandering en impact.
Ik schreef dit vorige week en wilde het verhaal hier ook delen:
Vanavond vieren we de verjaardag van ons bedrijf en onze community. Ik ben net klaar met het ondertekenen van alle diploma’s van het afgelopen jaar. De cadeautjes zijn geregeld, Bjorn, Sumana en Amber hebben hun speeches voorbereid. Alles is klaargezet bij De Heilige Boontjes. Echt, ik kan door een meteoor geraakt worden vandaag en het feest gaat gewoon door. sja, dat heb je met overdreven goed plannen 😉
Deze ochtend, op m’n fiets naar het Lab, heb ik zitten denken over de afgelopen twee jaar. Ik stelde mezelf een aantal vragen. Hoe zou ik die jaren beschrijven? Zou ik het opnieuw doen zo? Hoe voelt het om op dit punt te zitten?
Ik kan het je vertellen: het is een high. De vrijheid die ik heb ervaren is iets dat ik nooit zou willen opgeven. Daarbij hoort een gevoel van een gigantische en constante druk om steeds weer manieren te vinden om het bedrijf boven water te houden, om mijn personeel te kunnen blijven betalen. Ik denk niet dat de ene kant kan bestaan zonder de spanning van de andere kant. Het zou wel leuk zijn om tot een punt te komen waar die balans wat evenwichtiger is, trouwens.
Nog een woord dat in me opkomt als ik de afgelopen twee jaar zou moeten beschrijven is een van mijn favoriete woorden uit het Latijn: “invicta”. Als in, onoverwinnelijk. Dat is er eentje die ik soms zachtjes tegen mezelf moet zeggen. Wat we hier doen is voor de lange termijn, niet om meteen dingen te veranderen. Wanneer de frustraties oplopen door nationale kortzichtigheid, dan denk ik aan wat we doen: levens veranderen, vandaag en morgen.
We zijn ook samen. De community die we aan het bouwen zijn is een thuis voor velerlei karakters en persoonlijkheden. Vorige week beschreef iemand hier werken “voelt alsof je thuis bent, waar je altijd jezelf kan zijn.” Dat is een groot compliment en een reminder dat de cultuur die ik twee jaar geleden wilde scheppen écht bestaat. Dit bedrijf is een plek waar iedereen zichzelf mag zijn.
Ik zou het allemaal overdoen. Ik zou het doen zolang als we kunnen. We konden deze dag met onze community vieren door het volgende:
- mijn team van enorm gemotiveerde en uniek capabele mensen die niet bang zijn om de grenzen van hun eigen vaardigheden op te zoeken en te verleggen. Voor hun radicale openhartigheid met iedereen in de community ongeacht hun gevoelens of comfort. Hierdoor gaan we snel vooruit vol positieve energie. Bedankt.
- onze geslaagden die zichzelf hebben overtroffen, zichzelf hebben uitgedaagd en hun toewijding aan de community lieten zien door de deur open te houden voor de mensen die na hen kwamen. We waarderen jullie en we kijken enorm uit naar de stappen die jullie na vanavond nemen. Bedankt.
- de andersdenkende veranderaars die ons hebben vertrouwd met hun projecten en onze betaalde traineeships hebben ondersteund. Voor de actie die ze met ons wilden ondernemen om écht dingen te veranderen op het gebied van IT en de samenleving. Jullie bereidheid om risico te nemen is wat onze deuren openhoudt. Zonder jullie hadden we het niet gekund, dus bedankt.
Als je een beetje weet over de geschiedenis van dit bedrijf, dan weet je datmijn moeder de inspiratie is voor onze bedrijfsnaam. De nalatenschap van mijn zoon zit in ons logo en lettertype. De herinneringen aan beiden voeden mijn vastberadenheid om elke dag te werken aan het ontmantelen van de status quo en het creëeren van ruimte voor ons allemaal, in tech én in de samenleving. e kan van ons verwachten dat we hiermee doorgaan, dit jaar en daar voorbij. Want, zoals Henry Rollins zei: “Mijn optimisme is luid en het draagt stevige laarzen.” ; )