We hebben de afgelopen maand, of iets in die richting, gewerkt aan het herbouwen van de website. In ruil voor een stevige les in websites bouwen, kregen we volledige vrijheid om er van te maken wat we echt willen. Dat vind ik meer dan positief. Terwijl ik de DNS servers, SSL-certificaten zachtjes onder hun achterste schopte, ging ik door onze oude blogposts.
Dit is de eerste die ik schreef in november, 2018. Na het lezen vond ik het tijd voor een update. Dus, hier gaan we:
In mijn vorige carrière was de Hello World-demo een van de eerste stukjes code die je schreef als je een nieuwe programmeertaal leerde of voor het eerst een website bouwde. Op het scherm zie je “Hello World”, waardoor je weet dat je code goed uitgevoerd is. Het is een demo die nostagie opwekt bij sommige mensen van een bepaalde (…mijn) leeftijd. Aan de andere kant, als je iemand die net leert programmeren laat zien hoe je dat moet doen, lichten hun ogen op alsof ze net een nieuwe wereld voor ze open hebben zien gaan. En dat gaat er ook! Het is een zichtbare bevestiging dat ze iets nieuws hebben geleerd, waarvan ze in eerste instantie niet eens wisten dat het ze het konden. Daar gaat het uiteindelijk ook om: toegang.
Toegang is iets dat we allemaal als vanzelfsprekend zien. We groeien op met bepaalde netwerken, verwachtingen, educatie en mogelijkheden. Niet alleen wat betreft technologie, maar ook op het gebied van politiek, gezondheid, financiën en andere infrastructuren. Als je je hele leven overal toegang tot krijgt kan je misschien niet bedenken hoe het is om dat níet te hebben. We kunnen ons misschien niet voorstellen hoe het is om geen internettoegang te hebben, of toegang tot schoon water, of de vrijheid om te gaan en staan waar we willen.
Eerder deze zomer, toen ik aan het brainstormen was over het bestaan van The Do Good Only Company, dacht ik na over alle mogelijke richtingen die we in konden gaan. We konden ons gaan richten op alleen één specifiek segment in de markt, of op één service of product. Of zouden we ons storten op het ontwikkelen van een must-have app, of producten zodat we allemaal een paar jaar keihard kunnen werken, waarna we een lui leven van filantropie leiden? Wilden we een exclusieve elite worden?
In het kort, is het antwoord op al die vragen: “Hell, no.” Wat ik wilde doen, heel simpel gezegd, was al die rebellenenergie gebruiken om muren af te breken, toegang te creëeren. Of dat nou komt van het jarenlang fan zijn van The Ramones, het rugby spelen of altijd het maffe slimme kind te zijn op school; over de jaren heen heb ik mijn innerlijke stier (en ik ben ook een Stier) de vrijheid gegeven en ben ik nu graag de olifant (of stier) in de porseleinkast. Het betekent dat je je stem gebruikt en je kracht om plek te maken voor anderen. Niet omdat ze gered moeten worden, maar omdat mensen anders gewoon geen toegang krijgen.
Sumana zei het het best: "Wij hebben het vermogen om vermogen in anderen te zien."
Dit is de week dat we officieel “Hello, World” zeggen. We hebben de afgelopen 2 dagen besteed aan het concentreren op wie we zijn, wat onze krachten zijn, welke richtingen we op willen en alle verschillen die we gaan maken. In één zin zei Sumana dit het best: “We hebben het vermogen om vermogen in anderen te zien.” We zijn allemaal al diep betrokken bij dit werk, met onze groep van Future Skills Lab. Dit is het begin van een nieuwe manier om toegankelijkheid te scheppen – voor nieuwe skills, nieuwe kansen en nieuwe keuzes voor iedereen die in zichzelf en hun community willen investeren. We kijken er naar uit om je te zien tijdens onze reis!
We gingen door. The Future Skills Lab werd SkillsUP Lab. We zijn naar Rotterdam verhuisd en we starten onze eerste digitale course in oktober. Eind augustus starten we onze vierde Nederlandse groep. Het programma Power Skills hebben we beschikbaar gemaakt voor de community. We gaan tot nu toe zo’n 35 mensen laten meedoen dit jaar, naast de mensen die meedoen aan ons technische programma. SkillsUP Lab is waar iedereen magisch veel leert.
Doe jij met ons mee?